موسیقی ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۲ زمان خواندن: ۴ دقیقه

موسیقی کلاسیک (Classical music)

در این پست می‌خوانید:

موسیقی کلاسیک بیش از آنچه تصور می‌کنیم برای ما آشناست, تنها کمی دقت لازم است که متوجه حضور این موسیقی در اطرافمان بشویم, چه در رستوران ها, سوپرمارکت ها, آسانسورها, در تبلیغات و یا به عنوان تم و موسیقی اتفاقی در تلویزیون.

حتی بخش زیادی از موسیقی فیلم ها یا مستقیماً از سبک “کلاسیک” استفاده می کند یا از آن اقتباس گرفته شده.

هر تلاشی برای تعریف معنای تحت اللفظی اصطلاح موسیقی «کلاسیک» با مشکل همراه است چرا که چگونه می توان تنها در چند کلمه یک سنت موسیقی که انواع بی نهایت سبک و بیان را در بر می گیرد توصیف کرد.

به طور کلی اصطلاح “موسیقی کلاسیک” می تواند موسیقی ارکسترال، موسیقی مجلسی، موسیقی کر و قطعات اجرای انفرادی را توصیف کند, اما در این ژانر وسیع, چندین دوره متمایز وجود دارد که هر دوره کلاسیک ویژگی های خاص خود را دارد.

موسیقی شناسان سبک کلاسیک را به هفت دوره تاریخی تقسیم می کنند که شامل دوره های زیر است:

1.دوره قرون وسطی Medieval period (1150 to 1400):

موسیقی از آغاز تمدن بشری وجود داشته, اما اکثر مورخان موسیقی آغاز موسیقی کلاسیک را در دوران قرون وسطی میدانند. موسیقی قرون وسطی به دلیل آوازهای مونوفونیک شناخته می شود, گاهی اوقات به دلیل استفاده از آن توسط راهبان گریگوری, آواز گریگوری نیز نامیده می شود.

2.دوره رنسانس Renaissance period (1400 to 1600):

موسیقی دوره رنسانس, موسیقی چندصدایی را به مخاطبان گسترده خود معرفی نمود, به ویژه از طریق موسیقی کر که درمحیط های مذهبی اجرا می شد.

علاوه برساز لوت, نوازندگان دوره رنسانس در میان سازهای زهی ویولن, ربک(ساز آرشه ای), چنگ و گیتار نیز می نواختند.

شاید برجسته ترین آهنگسازان دوره رنسانس جیووانی پیرلوئیجی (Giovanni Pierluigi), جان داولند (John Dowland) و توماس تال ( Thomas Tall) باشند.

3.دوره باروک Baroque period (1600 to 1750):

موسیقی کلاسیک در این دوره به سمت تکامل خود حرکت نمود.

بسیاری از سازهای مورد استفاده در ارکسترهای امروزی در موسیقی باروک رایج بود از جمله ویولن, ویولن سل, کنترباس , فاگوت و ابوا.

پیانو از ساز هایی بود که برای اولین بار در این دوران ظهور کرد.مشهورترین آهنگسازان اوایل دوران باروک عبارتند از: الساندرو اسکارلاتی (Alessandro Scarlatti) و هنری پرسل (Henry Purcell).

در اواخر دوره باروک آهنگسازانی مانند آنتونیو ویوالدی (Antonio Vivaldi), دومینیکو اسکارلاتی (Dominico Scarlatti), جورج فریدریک هندل (George Frideric Handel) و گئورگ فیلیپ (Georg Philipp) به محبوبیت زیادی دست یافتند. تأثیرگذارترین آهنگسازی که در دوران باروک ظهور کرد, یوهان سباستین باخ (Johann Sebastian Bach) است.

4.دوره کلاسیک Classical period (1750 to 1820):

آهنگساز برجسته و نام آشنا این دوره ولفگانگ آمادئوس موتزارت (Wolfgang Amadeus Mozart) است, اگرچه او از تنها ستارگان دوران کلاسیک دور بود اما جوزف هایدن (Joseph Haydn), فرانتس شوبرت (Franz Schubert) نیز از آهنگسازان افسانه ای در این دوره به حساب می آیند.

بتهوون (Beethoven) کار خود را در دوران کلاسیک آغاز نمود, اما نوآوری های او به آغاز دوره بعدی موسیقی کمک کرد.

5.دوره رمانتیک Romantic period (1820 to 1900):

دوره رمانتیک, زمانی است که احساسات و درام را به زیبایی افلاطونی موسیقی دوره کلاسیک معرفی کرد.

آثار رمانتیک اولیه مانند سمفونی شماره 9 بتهوون الگویی برای تقریباً تمام موسیقی های قرن نوزدهم پس از آن بود.

بسیاری از آهنگسازانی که در رپرتوار های سمفونیک امروزی که در دوران رمانتیک ساخته شده اند تسلط دارند از قدرت عاطفی رمانتیسیسم برای خلق خطوط ملودیک زیبا به زبان های مختلف استفاده کردند.

عصر رمانتیک همچنین شاهد خلق ساز جدیدی در خانواده ساز های بادی چوبی به نام ساکسیفون بود که در قرن آینده شهرت خاصی پیدا کرد.

6.دوره مدرن Modern period (1900 to 1930):

عصر مدرن هنر و موسیقی در اوایل قرن بیستم شکل گرفت. آهنگسازان کلاسیک اوایل قرن بیستم از شکستن قوانین هارمونیک و ساختاری که بر اشکال قبلی موسیقی کلاسیک حاکم بود لذت می بردند.

ایگور استراوینسکی (Igor Stravinsky) مفاهیم سنتی را در آثاری مانند آیین بهار به چالش کشید.

آهنگسازان فرانسوی مانند کلود دبوسی (Claude Debussy) و موریس راول (Maurice Ravel) زیرشاخه ای از موسیقی قرن بیستم به نام امپرسیونیسم را در این دوره رهبری کردند.

شاید رادیکال ترین آهنگساز آلمانی این دوره آرنولد شوئنبرگ (Arnold Schoenberg ) بود که سنت گذشته را به کلی کنار گذاشت و موسیقی سریالی (یا 12 آهنگی) را پذیرفت.

7.دوره پست مدرن Postmodern period (1930 to today):

موسیقی هنری قرن بیستم از دهه 1930 تغییر کرد و تا دوران پس از جنگ جهانی دوم ادامه داشت و سبکی از موسیقی را که پست مدرن یا معاصر نامیده می شود را به وجود آورد.

از اولین عرضه‌کنندگان موسیقی پست مدرن می توان ازالیویه مسیان (Olivier Messiaen) نام برد, که فرم‌های کلاسیک را با سازهای جدیدی مانند اوندس مارتنوت از) سازهای الکترونیک ابتدایی) ترکیب کرد.