کودک و نوجوان ۵ مارس ۲۰۲۳ زمان خواندن: ۳ دقیقه

تاثیر بازی های ویدیویی

در این پست می‌خوانید:

بازی‌های ویدیویی یک نوع سرگرمی منحصربه‌فرد هستند زیرا بازیکنان را تشویق می‌کنند تا بخشی از فیلمنامه شوند.

اگرچه بازی‌های ویدیویی بیش از 30 سال است که در دسترس هستند، گزینه‌های پیچیده امروزی بازیکنان را ملزم به توجه مداوم به بازی می‌کند. بازیکنان از نظر فیزیکی و احساسی در سطح عمیق تری نسبت به افرادی که فیلم یا تلویزیون تماشا می کنند درگیر می شوند.

در گزارشی در سال 2018، دو سوم نوجوانان 13 ساله یا بیشتر در ایالات متحده خود را گیمر می‌دانستند. طبق داده های سال 2017، کودکان 12 تا 15 ساله حدود 12.2 ساعت در هفته را صرف بازی می کنند. برای نوجوانان مسن تر، این تعداد بسیار بیشتر است.

مزایای بازی های ویدیویی

بسیاری از روانشناسان و دانشمندان بر این باورند که انجام بازی های ویدیویی مزایایی دارد، به ویژه با آموزش مهارت های تفکر انتزاعی و سطح بالاتر.

انجام بازی‌های ویدیویی ساختار فیزیکی مغز را تغییر می‌دهد، مشابه روشی که مغز هنگام یادگیری پیانو یا خواندن نقشه تغییر می‌کند. مغز یک ماهیچه است و با ورزش می توان آن را ساخت. ترکیبی از افزایش تمرکز و انتقال دهنده های عصبی هنگام بازی به تقویت مدارهای عصبی کمک می کند و به مغز یک تمرین واقعی می دهد.

بازی های ویدیویی می توانند مهارت های ذهنی را بهبود بخشند، مانند:

حل مسئله و منطق
هماهنگی دست و چشم، مهارت های فضایی و هماهنگی حرکتی ظریف
لجستیک، مدیریت منابع و برنامه ریزی
تجزیه و تحلیل و تصمیم گیری سریع
دقت
مهارت های ریاضی و خواندن
همکاری و کار گروهی با بازی های چند نفره

نکاتی در مورد مدیریت استفاده از بازی های ویدیویی

رتبه بازی‌های ویدیویی را که فرزندتان انجام می‌دهد را بدانید (به زیر مراجعه کنید).
وسایل بازی ویدیویی را در اتاق خواب فرزندتان نصب نکنید.
محدودیت‌هایی را برای تعداد دفعات و مدت مجاز بازی‌های ویدیویی کودکتان تعیین کنید.
نظارت بر استفاده فرزندتان از اینترنت؛ بسیاری از بازی های ویدئویی به صورت آنلاین در دسترس هستند.
با کودک خود بازی های ویدیویی انجام دهید یا از آنها بخواهید که به شما نحوه بازی کردن را آموزش دهند.
زمانی را برای گفتگو با کودک خود در مورد بازی هایی که انجام می دهد یا سایر رسانه هایی که تماشا می کند اختصاص دهید. با کودک خود در مورد احساس او در هنگام بازی های ویدیویی صحبت کنید و احساسات خود را با فرزندتان در میان بگذارید.

هیئت رتبه بندی نرم افزار سرگرمی (ESRB)

ESRB یک گروه خودتنظیمی است که در سال 1994 تأسیس شد. سازندگان اصلی بازی های ویدیویی این هیئت را که مشابه سیستم رتبه بندی صنعت فیلم است، پس از اعمال فشار گروه های مربوطه بر محتوای بازی های ویدیویی ایجاد کردند.

همه شرکت های بزرگ بازی در حال حاضر محصولات جدید را به ارزیاب های آموزش دیده ویژه در ESRB ارسال می کنند. ESRB هنگام رتبه بندی بازی ها به تعدادی از عوامل توجه می کند. به ویژه میزان خشونت، مضامین جنسی، زبان بحث برانگیز و سوء مصرف مواد موجود در یک بازی را در نظر می گیرد. بر اساس دستورالعمل های خود، ESRB سپس به هر بازی یک توصیه سنی و توصیف کننده محتوا می دهد.

نمادهای رتبه بندی ESRB عبارتند از:

همه (E): محتوا برای همه سنین مناسب است. ممکن است حاوی کارتون، فانتزی یا خشونت خفیف باشد.
همه 10 سال به بالا: محتوا عموماً برای سنین 10 سال به بالا مناسب است. ممکن است حاوی مضامین بیشتر کارتونی، فانتزی یا خشونت خفیف، زبان ملایم و یا مضامین حداقلی باشد.
نوجوان (T): محتوای مناسب برای افراد 13 سال و بالاتر. محتوا خشن تر از رتبه بندی (E) است و حاوی زبان ملایم یا قوی و یا مضامین وسوسه انگیز است.
بالغ (M): محتوای مناسب برای افراد 17 سال و بالاتر. محتوا قطعاً دارای مضامین جنسی، خشونت شدید و زبان قوی‌تر است.
فقط بزرگسالان (AO): محتوای مناسب فقط برای 18 سال به بالا. ممکن است حاوی مضامین جنسی و یا خشونت باشد. محتوا برای افراد زیر 18 سال در نظر گرفته نشده است.
رتبه بندی در انتظار (RP): بازی به ESRB ارسال شده است و در انتظار رتبه بندی نهایی است.