9 گام برای فرزند پروری

1. عزت نفس فرزندتان را تقویت کنید

 احساسات کودکان همانند رشد فیزیکی آنها با گذشت زمان رشد می یابد. لحن صدای شما، زبان بدن و هر بیانی که دارید جذب فرزندانتان می شود. گفتار و کردار شما به عنوان والدین بیش از هر چیز دیگری بر رشد عزت نفس آنها تأثیر می گذارد. تمجید از دستاوردها، هر چند کوچک، باعث می شود آنها احساس غرور کنند. اجازه دادن به بچه ها برای انجام کارها به طور مستقل باعث می شود آنها احساس توانایی و قدرت کنند. در مقابل، تحقیر نظرات یا مقایسه نامطلوب یک کودک با دیگری باعث می شود که کودکان احساس بی ارزشی کنند. از بیان جملات بارگذاری شده یا استفاده از کلمات به عنوان سلاح خودداری کنید. نظراتی مانند “چه کار احمقانه ای!” یا “تو بیشتر شبیه یک نوزاد رفتار می کنی تا برادر کوچکت!”

همانطور که ضربات فیزیکی باعث آسیب می شود. جملات نیز توانایی آسیب به روان کودکان دارند لذا کلمات خود را با دقت انتخاب کنید و دلسوز باشید. بگذارید فرزندانتان بدانند که همه اشتباه می کنند و شما همچنان آنها را دوست دارید، حتی اگر رفتار آنها را دوست نداشته باشید.

2. به کارهای خوب کودکان توجه نشان دهید

آیا تا به حال به این فکر کرده اید که چند بار در یک روز به فرزندان خود واکنش منفی نشان می دهید؟ ممکن است متوجه شوید که خیلی بیشتر از تعریف کردن انتقاد می کنید. چه احساسی نسبت به رئیسی دارید که با این همه راهنمایی منفی با شما رفتار می کند، حتی اگر نیت خوبی داشته باشد؟ روش مؤثرتر این است که بچه ها را در حال انجام یک کار درست مشاهده کنید: به طور مثال هنگامی که فرزندتان در حال مرتب کردن تخت خود است به او بگویید “تو تختت را بدون اینکه از تو خواسته شود مرتب کردی، فوق العاده است!” یا “من داشتم بازی تو را با خواهرت تماشا می کردم و خیلی صبور بودی.” این جملات بیشتر از سرزنش های مکرر باعث تشویق رفتار خوب در دراز مدت می شود. سعی کنید هر روز چیزی برای ستایش پیدا کنید. در مورد پاداش ها سخاوتمند باشید. عشق، در آغوش گرفتن و تعارف شما می تواند معجزه کند و به زودی متوجه خواهید شد که رفتاری را که دوست دارید مشاهده کنید.

3. محدودیت ها را تعیین کنید و با نظم و انضباط خود سازگار باشید

گرچه فرزند پروری یک چالش بزرگ برای والدین است و می توان گاهی خسته کننده باشد اما همواره به خاطر داشته باشید که نظم و انضباط در هر خانه ای ضروری است. هدف نظم و انضباط کمک به کودکان در انتخاب رفتارهای قابل قبول و یادگیری خودکنترلی است. آنها ممکن است محدودیت هایی را که برای آنها تعیین می کنید آزمایش کنند، اما کودکان برای تبدیل شدن به بزرگسالانی مسئولیت پذیر به این محدودیت ها نیاز دارند. ایجاد قوانین خانه به بچه ها کمک می کند تا انتظارات شما را درک کنند و خودکنترلی را توسعه دهند. به طور مثال قوانینی مانند: عدم استفاده از تلویزیون تا زمانی که تکالیف انجام نشده باشد، مجاز نبودن اعمالی از قبیل کتک زدن و اذیت کردن دیگران، دشنام دادن و… را در نظر بگیرید.

همچنین عدم رعایت قوانین باید یرای آنها عواقبی به همراه داشته باشد. اشتباه رایجی که والدین مرتکب می شوند این است که عواقب آن را دنبال نمی کنند. شما نمی توانید بچه ها را به خاطر حرف زدن یک روز تنبیه کنید و روز بعد آن را نادیده بگیرید.