مهارتهای ارتباطی در کودکان

• تمجید رفتار خوب را تقویت می کنید، آنها را به خاطر مرتب کردن اتاق هایشان یا نوبت گرفتن تحسین کنید.
• از آنها برای کمک به شما در کار های خانه یا خرید تشکر کنید.
• بگذارید بدانند که به توانایی هایشان ایمان دارید.
• کودکی که مدام به او گفته می شود مراقب باش یا به خودش صدمه می زند، در نهایت اعتمادش به توانایی هایش را از دست می دهد.
• به آنها فرصت های زیادی بدهید تا کارهایی را که دوست دارند و به خوبی انجام می دهند انجام دهند.
• احساس شایستگی باعث ایجاد عزت نفس می شود. تلاش های آنها را ستایش کنید، نه فقط نتایج آنها را. کودک باید بداند که شکست خوردن اشکالی ندارد.
• سعی کنید همیشه از اصلاح اشتباهات فرزندتان خودداری کنید. آزمون و خطا بخشی از زندگی هر کودکی است. کودک شما ممکن است احساس دلسردی و ناامیدی کند اگر تمام تلاش‌های او مورد انتقاد قرار گیرد.
• کودک را از رفتار او جدا کنید. فعالیت را تأیید نکنید، نه کودک. برای داشتن درک مثبت کودک از خود، به طور مثال بهتر است به جای اینکه بگوید «تو بچه شیطونی هستی» بگوییم «نقاشی روی دیوار کار اشتباهی بود». فرزند شما باید بداند که عشق شما بی قید و شرط است.
• تصور نکنید که آنها می دانند که چقدر آنها را دوست دارید سعی کنید اغلب به آنها یادآوری کنید که چقدر دوستشان دارید.
• سعی کنید در بیشتر موارد، از تبدیل یک جمله منفی به یک جمله مثبت ساده استفاده کنید. به عنوان مثال، به جای گفتن «اینقدر نزدیک جاده راه نرو»، بگویید «بیا و کنار من قدم بزن».

ارتباط زبان بدن با کودکان خردسال

به یاد داشته باشید که نحوه بیان چیزی مهم است.

• ارتباط چشمی را با کودکان خردسال حفظ کنید. با این حال، به یاد داشته باشید که کودکان و نوجوانان بزرگتر اغلب این کار را دوست ندارند، بنابراین چت کردن در حین راه رفتن یا رانندگی در ماشین می تواند موثرتر باشد.
• لبخندبزنید. کودکان به لبخند بهتر از اخم پاسخ می دهند.
• هنگامی که پشت خود را برگردانده اید یا زمانی که از آنها دور می شوید از صحبت با آنها خودداری کنید.
• از لحن ملایمی استفاده کنید، به خصوص اگر عصبانی هستید.فریاد زدن فقط خشم بیشتری را ایجاد می کند.
• کودکان را اغلب در آغوش بگیرید (مهم نیست چند سال دارند).
• از زبان بدن مانند چرخاندن چشم، ضربه زدن به پا یا آه دوری کنید. این موارد می تواند کودک را از صحبت کردن منصرف کند.