روان شناسی بالینی (Clinical psychology)
روانشناسی بالینی چیست؟
روانشناسی بالینی (Clinical psychology) زیر شاخه ای از علم روانشناسی است که به مطالعه, درمان و پیشگیری انواع مشکلات روانی و رفتاری در افراد، زوج ها و خانواده ها می پردازد. این شاخه از علم روانشناسی رشته ای است که تحقیقات و تکنیک های روانشناختی را در محیط های بالینی به کار می گیرد.
این رشته شامل مشاهده و کار مستقیم با بیماران در کلینیک ها و محیط های مرتبط است. با این حال، پزشکان ممکن است به عنوان بخشی از تیم همراه سایر مددکاران بهداشتی یا اجتماعی نیز حضور داشته باشند.
از جمله مهم ترین دروس این رشته شامل آسیب شناسی روانی، مصاحبه تشخیصی، روان شناسی رشد، نظریه های روان درمانگری و ارزیابی بالینی است.
اکثر مراجعین به میل خود به دنبال خدمات روانشناختی هستند اما گاهی اوقات روانشناسان بالینی توسط دادگاه ها یا شرکت های بیمه منصوب می شوند تا ارزیابی روانشناختی را انجام دهند که قضاوت های قانونی را ارائه می دهد. روانشناسان بالینی سلامت روان زندانیان را در زندان ها نیز ارزیابی می کنند. در هر شرایطی، آنها باید شنوندگان خوبی باشند، مهارت بالایی داشته باشند و بتوانند اختلالات روانی را تشخیص دهند و بهترین راه درمان را ارائه دهند.
گستردگی این شاخه از علم روانشناسی نسبت به سایر شاخه ها بسیار بیشتر است.
روانشناسی بالینی بر چه چیزی تمرکز دارد؟
روانشناسی بالینی خدمات سلامت روان را برای افراد در هر سنی و از هر طبقه ای ارائه می دهد با این حال روش ها و تکنیک ها ی درمان ممکن است متفاوت باشد. اما تمرکز روانشناسی بالینی بر ارزیابی سلامت روان مراجعین از طریق ارزیابی و آزمایش روانشناختی است. علاوه بر این فعالیت های اولیه، روانشناسان بالینی گاهی تحقیقات انجام می دهند و به عنوان مشاور عمل می کنند.
در کمک به بازیابی سلامت روان، روانشناسان بالینی تقریباً همان پیشرفتی را دنبال می کنند که پزشکان در بازیابی سلامت جسمانی دنبال می کنند. آنها ابتدا باید بفهمند که مشکل چیست و چه چیزی باعث آن شده است. بنابراین روانشناس بالینی برای تشخیص مشکل سلامت روان مراجعه کننده را ارزیابی می کند.اولین تحقیقات در باب شاخه روانشناسی بالینی توسط زیگموند فروید انجام شد.
زیگموند معتقد بود صحبت کردن و وقت گذراندن با بیمار در درمان نقش بسزایی دارد. گفتار درمانی یا روان درمانی نامی بود که بر این شیوه درمان توسط فروید گذاشته شد.
تفاوت بین روانشناسی بالینی و روانپزشکی چیست؟
رشته های روانشناسی و روانپزشکی اغلب با هم اشتباه گرفته می شوند، زیرا هر دو اختلالات روانی و عاطفی را درمان می کنند. اما آموزش ها و روش های مورد استفاده در این رشته ها کاملا متفاوت است. روانشناسان مراجعینی را درمان می کنند که بیماری روانی آنها ممکن است نتیجه آسیب های عاطفی گذشته یا سایر تأثیرات منفی باشد.
درمانها معمولاً شامل حل مشکلات با استفاده از گفتار درمانی و سایر تکنیکهای غیرپزشکی است. روانشناسان پزشک نیستند، اما در عوض دارای مدرک دکترا در روانشناسی (PsyD) یا فلسفه (PhD) هستند. هنگامی که اختلال بیمار به عدم تعادل در مغز یا دلایل فیزیولوژیکی دیگر نسبت داده می شود، در این هنگام است که یک روانپزشک وارد عمل می شود از طرفی اکثر روانشناسان نمی توانند مانند روانپزشکان دارو تجویز کنند.
برخی از مواردی که در پروسه درمان آن می توانید از یک روان شناس بالینی کمک بگیرید در ادامه ذکر شده است:
- تشخیص و درمان استرس
- تشخیص و درمان اضطراب
- تشخیص و درمان انواع اختلالات شخصیتی
- ترک اعتیاد
- تشخیص و درمان افسردگی
- مشکلات خواب
- اختلالات ذهنی مانند کند ذهنی
- درمان وسواس
- درمان بیش فعالی
- ارزیابی توسط انواع تست های روان شناسی
- ارائه اطلاعات روانشناختی لازم به مراجعین درمان اختلالات خانوادگی و…